إندلعت ثورة علي بن غذاهم الماجري سنة 1864 ضد نظام محمد الصادق باي ..و كان السبب المباشر لاندلاعها هو مضاعفة الدولة لضريبة الاعانة من 36 ريالا إلى 72 ريالا تونسيا وشاركت فيها عدة قبائل في وسط وغرب البلاد وامتدت الثورة لتشمل عدة مناطق في الساحل والجنوب. في ذلك التاريخ كان المعروف عن عروش غاردماء تمردها المستمر على سلطة الحاضرة -عاصمة الحكم- و إمتناع سكانها عن دفع الضرائب و تسليم محاصيلهم للبايات .. رغم كل محاولات إغضاع عروشها و تركيع شيوخها بالمال و المِلك و التهديد.
Catégorie : SOLIDARITE INTERNATIONALE
ANARCHISM IN INDONESIA
ANARCHISM IN INDONESIA by Vadim Damier and Kirill Limanov The leftist movement in Dutch East Indies emerged first under the influence of the Social Democratic and Socialist currents of the Netherlands. Anarchist ideas were little known (1), although one of the first critics of the Dutch colonial system was the writer-anarchist Eduard Douwes Dekker, known […]
SOHAIL ARABI, PRISONNIER ANARCHOSYNDICALISTE IRANIEN, ENTAME UNE GREVE DE LA FAIM ET ECRIT AUX UNIVERSITAIRES DE GAUCHE …
Le prisonnier Anarchiste Soheil Arabi a été arrêté en 2013 pour avoir publié des textes contre la République Islamique d’Iran et critiquant la religion. Dans un premier temps condamné à mort, sa peine a été commuée en peine de prison de 11 ans, qu’il effectue à la sinistre Grande prison de Téhéran, Fashafouyeh.
Il a décidé ce 15 juin d’entamer une grève de la faim, pour protester contre les conditions de détention et contre le comportement violent des matons et de la direction de la prison. Il proteste également contre la consommation de drogue massive parmi les prisonniers, l’absence de regroupement des prisonniers politiques, les problèmes sanitaires, les poux, la gale, les aveux obtenus sous la torture des matraques électriques, le prix du cantinage exorbitant, et la mauvaise qualité de la nourriture de la prison.
Après une semaine de grève de la faim, il a été transféré dans un hôpital-prison du fait de la détérioration de sa santé.
تحصیلاتِ بی محصول، عالمانِ بی عمل؟
مطابق آخرین گزارش؛ سهیل عربی که در حال سپری کردن دوران محکومیت زندان ۱۱ ساله خود می باشد؛ در اعتراض به “گسترش استفاده از انواع مواد مخدر در بین زندانیان”, “نامناسب بودن محل نگهداری و بند زندان”, “اعتراف گیری با شوکر و باتوم از زندانیان”, “عدم رعایت اصل تفکیک جرائم”, “عدم وجود امکانات اقامتی و بهداشتی”, “محرومیت از حق درمان” و “وجود ساس و شپش” در این زندان، از روز شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۸ دست به اعتصاب غذا زده و در اثر بی اعتنائی مسئولین زندان به این خواسته ی بر حّق و انسانی اش؛ دچار تشّنج گردیده و به ” بهداری” زندان منتقل شده است. او همچنین خرید از فروشگاه زندان را تحریم کرده و از خوردن غذای بی کیفیت و آشغال زندان نیز خودداری می کند.
PPAS – ASOSIASI TERBUKA UNTUK PEKERJA RESTORAN
Beberapa individu pekerja restoran di PPAS sedang bersiap2 untuk membuat section baru. Apakah kamu juga pekerja resto?
Saat ini seksi pekerja resto ada di Sidoarjo, Surabaya dan Jabodetabek.
EBRU FIRAT EST SORTIE DE PRISON … LA LUTTE CONTINUE POUR LES AUTRES PRISONNIERES EN TURQUIE !
Ce samedi 15 Juin 2019, en pleine manifestation des gilets jaunes, nous avons eu la surprise et la joie de recevoir un appel de l’avocate d’Ebru FIRAT, pour nous informer qu’Ebru avait été libérée des prisons turques. Il ne s’agit que d’une semi-liberté, car Ebru va devoir continuer à pointer jusqu’à la fin de sa peine. Cela lui permettra néanmoins d’entrevoir un avenir et de commencer à se reconstruire. Nous sommes sincèrement heureux pour elle et ses proches.
ENTRE VIOLENCIA Y NO VIOLENCIA
Por definición, una sociedad anarquista no puede asentarse sobre la violencia. Ahora bien, para llegar a tal sociedad, existe un requisito previo (abolir el poder) y una gran pregunta: ¿cómo se hará la abolición del poder? ¿Con o sin violencia? ¿Con violencia?
Pero, entonces en este caso, después de la destrucción del poder, el uso de la violencia, sigificará hacer imposible la edificación de una sociedad sin relaciones de dpminación? Esta es una de las preguntas a las que los militantes anarquistas deben tratar de responder. Este artículo es una contribución a este debate imprescindible.
Técnicas de Luta
Há uma lacuna no Brasil sobre a luta direta anarcosindicalista. Isso é um grande desafio para nossa luta, pois muitos de nossos companheiros não possuem nenhuma experiência de luta de ação direta anarcosindicalista e muitas de suas ações são frutos de sua própria espontaneidade revolucionária, o que é bom para nossa luta, mas não o […]
ANARKISME DI INDONESIA
Anarkisme di Indonesia
Diterjemahkan oleh Jojoz Kurohota dari tulisan berjudul “Anarchism in Indonesia” yang terbit pertama kali di libcom.org.
Jaringan Anti-Otoritarian, May Day 2007
GERAKAN SAYAP KIRI di Hindia Belanda dengan jelas muncul lewat pengaruh dari para Sosial Demokrat dan Sosialis Belanda. Tetapi hanya sedikit gagasan tentang Anarkis yang diketahui.[1] Walau begitu salah satu yang pertama kali mengkritik sistem kolonialisme di Hindia Belanda adalah penulis-anarkis Edward Douwes Dekker, yang dikenal dengan nama samarannya yaitu ‘Multatuli’ (1820-1887). Ia bekerja pada tahun 1842-1856 di dalam pemerintahan kolonial Hindia Belanda, di situ ia berkenalan dengan kebrutalan kolonialisme dan membuat pidato, karya seni serta artikel yang menyerang, dan mencoba untuk membangkitkan opini publik melawan penjajah. Pada awal abad ke-20, teks-teks Multatuli memberi pengaruh signifikan pada pekerja Anarkis dan sindikalis di Belanda.[2]
PATRIOTISME : ANCAMAN BAGI KEBEBASAN
PATRIOTISME : ANCAMAN BAGI KEBEBASAN
Oleh Emma Goldman, 1911
dimanche 20 avril 2003
Apakah patriotisme itu? Apakah cinta dengan tempat lahir seseorang, tempat seseorang mengenang masa kecil, mimpi dan aspirasinya? Dengan sebuah tempat, dimana kita dengan jiwa kekanak-kanakan memandang awan yang bergerak dan bertanya mengapa kita tak dapat begerak secepat awan itu? Dengan tempat dimana kita melihat bintang-bintang betebaran di langit ? Dengan tempat dimana kita mendengar kicauan burung dan berangan-angan ingin bisa terbang seperti burung ke tempat nun jauh? Atau, apakah cinta dengan tempat kita dipangku ibu mendengar dongeng-dongengnya ? Singkatnya, apakah patriotisme itu adalah cinta dengan setiap jengkal tempat dimana kita dibesarkan dan bermain, dimana kita dapat mengenang masa kecil yang penuh dengan kegembiraan?
Kalau itu adalah patriotisme, hanya sedikit orang Amerika yang bisa menjadi patriotik, karena tempat bermainnya sudah dibangun menjadi pabrik-pabrik dan dengungan mesin telah menggantikan musik (kicauan) burung.