Auteur : Hasse-Nima Golkar ; Traduction : CNT-AIT Aveyron
» La mort dans chaque maison «
Le 1er septembre 2025 ( aujourd’hui ) vers minuit, un puissant séisme de magnitude 6 a frappé les provinces de Kunar et de Nangarhar. Bien que les chiffres exacts ne soient pas disponibles, plus de 1500 personnes ont été tuées et plus de 2500 blessées, et plusieurs villages ont été entièrement détruits, laissant un grand nombre d’habitants piégés sous les décombres. Les secours se sont également heurtés à de sérieux obstacles dans certaines zones montagneuses et difficiles d’accès, où les vents et les pluies sont violentes. Les zones touchées ne sont pas seulement vulnérables aux tremblements de terre ; les habitants de ces mêmes provinces ont déjà connu des périodes difficiles en raisons d’inondations et de sécheresses, car la plupart des » maisons » détruites en terre et en pierre manquaient d’infrastructures de base et n’étaient pas résistantes aux tremblements de terre en raison de la pauvreté structurelle.
D’une part, la réduction significative de l’aide humanitaire alors que la plupart des habitants du pays ont déjà franchi le seuil de la catastrophe, et d’autre part, le manque de financement nécessaire, l’incapacité à gérer la crise, l’indifférence et l’inattention politico-economique des talibans, sont autant de conséquences qui, conjuguées à la trahison des anciens dirigeants politiques, ont laissé des milliers de personnes seules dans la pauvreté, la misère et la souffrance qu’elles ne méritent certainement pas. Le manque d’attention accordé à la subsistance et au renforcement des zones vulnérables démontre une fois de plus la faiblesse structurelle et la mauvaise priorisation du gouvernement terroriste et islamiste extrémiste en Afghanistan.
Cette catastrophe humanitaire a montré une fois de plus à quel point les travailleurs afghans, en particulier dans les zones rurales et montagneuses, ont été et continuent d’être vulnérables au cycle profondément horrible de la pauvreté, des inégalités et de l’injustice.
Front anarchiste d’Iran et d’Afghanistan
1er septembre 2025
زمین لرزه ی ویرانگر و مَرگبار در شرق افغانستان
نویسنده: هاسّه-نیما گُلکار
«مَرگ در هر خانه»
در حوالی نیمه شبِ اوّل سپتامبر۲۰۲۵ (امروز) یک زمین‌لرزه ی قُدرتمند با میزان ۶٫۰، اُستان‌های «کونَر» و «نَنگرهار» رُخ داد. هر چند آمار دقیقی در دست نیست، امّا تا کنون بیش از ۱۵۰۰ کُشته و بیش از ۲۵۰۰ زخمی و تخریب کامل چندین روستا و زیر آوار ماندنِ شمار بسیار زیادی از ساکنان گزارش شده است. همچنین تلاش برای اِمدادرسانی در برخی از منطقه های صعبُ‌العبور و کوهستانی که همراه با باد و باران شدید می باشد با موانعی بسیار جدّی روبرو گردیده است. منطقه های درگیر، تنها در مَعرض زلزله نیستند؛ بلکه مردم پیش‌تر در همین اُستان‌ها روزگار دشواری را در اثر سیلاب و خشکسالی تجربه نموده اند، زیرا بیشتر “خانه”های تخریب شده از گِل و سنگ در اثر فقرِ ساختاری، فُقدان امکانات اولّیه ساختمانی و بدون هرگونه مقاوم‌سازی در برابر زِلزله بوده‌اند.
از یک سو، کاهش محسوس کومک های “بشردوستانه” در حالی‌که بیشتر مردم درون کشور از مَرز فاجعه هم گذشته اند و از جانب دیگر، فقدان بودجه ی لازم، ناتوانی در مُدیریت بُحران، نوعی بی تفاوتی و بی‌توجّهی سیاسی-اقتصادی طالبان، همه و همه پیامدهائی‌اند که همراه با خیانتِ سیاستمداران پیشین دست به دست یکدیگر داده تا میلیون‌ها انسان را با فقر، فلاکت و درد و رنج ای که یَقینن لیاقت‌شان نیست، تنها بگذارند. عدم توجّه به مُستمری‌بخشی و مقاوم‌سازی مناطق آسیب‌پذیر، بار دیگر ضعف ساختاری و اولوّیت‌بندی نادُرستِ حکومت تروریستی و افراط گرای اسلامی در افغانستان را به نمایش می گذارد.
این فاجعه ی انسانی یک بار دیگر نشان داد که زحمتکشان افغانستان، به‌ویژه در مناطق روستائی و کوهستانی، تا چه حّد در مَعرضِ چرخه ی بُحران انسانیِ عمیقن دهشتناکِ فقر، نابرابری و بی عدالتی قرار داشته و دارند.
سپتامبر 1, 2025
جبههٔ آنارشیستی