En solidarité avec les organisations syndicales iraniennes indépendantes (et notamment le syndicat VAHED des conducteur de bus de Téhéran et le syndicat des travailleurs de la canne à sucre de Haft Tapeh, nous publions leur appel à un cessez-le feu :
Compte tenu de la situation instable et dangereuse qui règne actuellement en Iran et dans la région, les organisations signataires de cette déclaration ont estimé qu’il était de leur devoir d’adopter une position collective. Les travailleurs iraniens – ouvriers, enseignants, infirmières, retraités et autres salariés – n’ont jamais eu et n’auront jamais aucun intérêt à la guerre, à l’expansion du militarisme, au bombardement du pays et aux politiques autoritaires et d’exploitation.
Les attaques militaires israéliennes et le bombardement de centaines de cibles dans diverses régions d’Iran, notamment des infrastructures, des lieux de travail, des raffineries et des zones résidentielles, s’inscrivent dans un projet belliciste dont les citoyens, et en particulier les travailleurs, paient le prix de leur vie et de leurs moyens de subsistance.
L’affirmation d’Israël selon laquelle il n’a aucune hostilité envers le peuple iranien n’est qu’un mensonge et une propagande politique. Hier encore, le ministre israélien de la Défense [Israel Katz] a menacé de « brûler Téhéran ». Les menaces répétées de Trump et d’autres responsables américains, ainsi que le soutien sans réserve des gouvernements occidentaux à de telles actions, n’ont fait qu’accroître les tensions, l’insécurité et la destruction dans la région.
Les gouvernements israélien et américain sont les principaux responsables du génocide en cours à Gaza et de nombreux autres crimes dans la région et dans le monde. Les Nations Unies et les institutions internationales, qui se présentent hypocritement comme des défenseurs de paix tout en gardant le silence face à ces atrocités font partie du même système de domination. Le système capitaliste mondial dans son ensemble, sa logique axée sur le profit et les puissances impérialistes comptent parmi les principales causes des guerres, des catastrophes humaines et de la destruction de l’environnement.
Non seulement la classe ouvrière iranienne ne tire aucun bénéfice de la guerre, mais ces guerres visent directement sa vie et sa sécurité. Le maintien des sanctions économiques, l’allocation de budgets massifs aux affaires militaires et la restriction des libertés entraînent une aggravation de la pauvreté, une répression accrue, la faim, la mort et le déplacement de millions de personnes.
Nous, organisations syndicales et populaires indépendantes et militant·e·s iraniens, ne nous faisons aucune illusion sur la volonté des États-Unis et d’Israël de nous apporter la liberté, l’égalité et justice, tout comme nous ne nous faisons aucune illusion sur la nature et les pratiques répressives, interventionnistes, aventuristes et anti-ouvrières de la République islamique.
Cela fait de nombreuses années que pour obtenir des droits minimaux et des conditions de vie élémentaires, nous, travailleurs et travailleuses d’Iran, payons un lourd tribut fait d’emprisonnements, de tortures, d’exécutions, de licenciements, de menaces et de passages à tabac, et nous continuons d’être privés du droit de nous organiser, de nous réunir et de nous exprimer librement.
Les travailleurs et travailleuses du pays sont, à juste titre, en colère et dégoûtés par le régime de la République islamique et par les capitalistes qui ont, durant plus de quatre décennies, accumulé des richesses astronomiques sur notre dos et nous ont maintenus dans une privation de droits et une insécurité perpétuelle. Tous les responsables et institutions ayant joué un rôle dans la répression et le meurtre des travailleurs, des femmes, des jeunes et des opprimé·e·s d’Iran doivent être jugés et punis par le peuple opprimé lui- même.
Notre lutte à nous les travailleurs et travailleuses, est une lutte sociale et de classe. Cette lutte se poursuivra en s’appuyant sur nos propres forces, dans la continuité des mouvements de ces dernières années, notamment pour « Pain, Travail, Liberté » et « Femme, Vie, Liberté », et en lien avec le soutien international de la classe laborieuse et des forces humanistes, éprises de liberté et en quête d’égalité.
La poursuite de la guerre actuelle n’aura d’autres conséquences que de nouvelles destructions, des dommages environnementaux irréversibles et la répétition de catastrophes humaines. La classe ouvrière et les populations défavorisées d’Iran, comme les opprimé·e·s d’autres pays de la région, sont parmi les principales victimes de cette situation.
Les organisations signataires de cette déclaration appellent toutes les organisations syndicales, les organisations de défense des droits humains, les groupes pacifistes, les militants écologistes et les forces de paix du monde entier à s’unir pour exiger la fin immédiate de la guerre, des bombardements, des massacres d’innocents et de la destruction de l’environnement, et à soutenir les luttes du peuple iranien et de la région pour mettre fin au génocide, au bellicisme et à l’oppression.
Les peuples du Moyen-Orient ont besoin de mettre fin aux tensions et confrontations dévastatrices entre les puissances régionales et mondiales et d’instaurer une paix juste et durable; une paix qui leur permette de déterminer leur propre destin par l’organisation, les mouvements de masse, l’élargissement des manifestations et la participation directe et universelle..
NON ÀLA GUERRE, non aux politiques bellicistes, CESSEZ LE FEU immédiat est notre revendication immédiate
Signataires:
– Syndicat des travailleurs de la compagnie de bus de Téhéran et de sa banlieue (Vahed)
– Syndicat des travailleurs de la canne à sucre de Haft Tapeh
– Les travailleurs Retraités du Khuzestan
– Alliance des retraités (Ettehad Bazneshastegan)
– Comité de coordination pour aider la création d’organisations syndicales
– Groupe d’Alliance des retraité·e·s
17 juin 2025
بیانیهی جمعی از تشکلهای مستقل ایران در مخالفت با جنگ و سیاستهای جنگافروزانه
با توجه به شرایط بیثبات و خطرناک امروز ایران و منطقه، تشکلهای امضاکنندهی این بیانیه وظیفهی خود دانستهاند که موضعی جمعی اتخاذ کنند.
زحمتکشان ایران ــ کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و دیگر مزدبگیران ــ هیچ نفعی از جنگ، گسترش فضای نظامیگری، بمباران کشور و سیاستهای سلطهگرانه و استثمارگرانه نداشته و نخواهند داشت.
حملات نظامی اسرائیل و بمباران صدها هدف در مناطق مختلف ایران، از جمله مراکز زیربنایی، محیطهای کار، پالایشگاهها و مناطق مسکونی، بخشی از پروژهی جنگافروزانهای است که بهای آن را مردم عادی، بهویژه زحمتکشان، با جان، معیشت و زندگی خود میپردازند.
ادعای اسرائیل مبنی بر نداشتن دشمنی با مردم ایران، چیزی جز دروغ و پروپاگاندای سیاسی نیست. همین دیروز، وزیر دفاع اسرائیل تهدید به «سوزاندن تهران» کرده است. تهدیدهای مکرر ترامپ و دیگر مقامات آمریکایی و حمایت کامل دولتهای غربی از این اقدامات نیز تنها به افزایش تنش، ناامنی و تخریب در منطقه دامن زدهاند.
دولتهای اسرائیل و آمریکا از عاملان اصلی نسلکشی کنونی در غزه و بسیاری جنایات دیگر در منطقه و جهاناند و سازمان ملل متحد و نهادهای بینالمللیای که با ریاکاری ژست صلحطلبی میگیرند اما در عمل در برابر این جنایات سکوت میکنند، بخشی از همین ساختار سلطهاند. کلیت نظام جهانی سرمایهداری، منطق سودمحور آن و قدرتهای امپریالیستی، از علل اصلی جنگها، فجایع انسانی و نابودی محیطزیستاند.
طبقهی کارگر ایران نهتنها هیچ نفعی از جنگ ندارد، بلکه این جنگها مستقیماً زندگی و امنیت او را هدف قرار دادهاند. تداوم تحریمهای اقتصادی، تخصیص بودجههای کلان به امور نظامی، و محدودسازی آزادیها منجر به فقر گسترده تر، سرکوب وسیع تر، گرسنگی، مرگ و آوارگی میلیونها نفر خواهد شد.
ما تشکلها و فعالان مستقل کارگری و مردمی در ایران، هیچ توهمی نسبت به اینکه آمریکا و اسرائیل میخواهند آزادی، برابری و عدالت برای ما به ارمغان بیاورند، نداریم ــ همانگونه که هیچ توهمی به ماهیت و عملکرد سرکوبگرانه، مداخلهگرانه، ماجراجویانه و ضدکارگری جمهوری اسلامی نداریم.
و آزادیخواه و برابری طلب، به پیش خواهد رفت.
ادامهی مسیر جنگ کنونی، جز تخریب بیشتر، آسیبهای جبرا
ادامهی مسیر جنگ کنونی، جز تخریب بیشتر، آسیبهای جبرانناپذیر به محیطزیست، و تکرار فجایع انسانی، پیامدی نخواهد داشت. طبقهی کارگر و مردم محروم ایران، همچون ستمدیدگان دیگر کشورهای منطقه، از قربانیان اصلی این وضعیتاند.
تشکلهای امضاکنندهی این بیانیه از تمامی تشکلهای کارگری، نهادهای حقوق بشری، گروههای ضدجنگ، فعالان زیستمحیطی و نیروهای صلحطلب در سراسر جهان میخواهند که یکصدا خواهان توقف فوری جنگ، بمباران، کشتار مردم بیگناه و تخریب محیطزیست شوند و از مبارزات مردم ایران و منطقه برای پایاندادن به نسلکشی، جنگافروزی و سرکوب حمایت کنند.
مردم خاورمیانه نیازمند پایان تنشهای خانمانبرانداز میان قدرتهای منطقهای و جهانی و برقراری صلحی پایدارند؛ صلحی که در پرتو آن، مردم بتوانند سرنوشت خود را از طریق سازماندهی، تشکلهای تودهای، گسترش اعتراضات و مشارکت مستقیم و همگانی، تعیین کنند.
نه به جنگ – نه به سیاستهای جنگافروزانه
آتشبس فوری، خواست بلافاصلهی ماست.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کارگران بازنشسته خوزستان
اتحاد بازنشستگان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
گروه اتحاد بازنشستگان
۲۷ خرداد ۱۴۰۴