Aux personnes en quête de liberté, aux partis et organisations avant-gardistes et progressistes du monde entier :
Le meurtre de Zhina (Mahsa) Amini par la police des mœurs iranienne (la ttistement célèbre « police de la moralité », Gasht-e Ershad) a déclenché le soulèvement révolutionnaire contre l’ensemble de l’appareil de la République islamique. Un soulèvement si énorme qui a gagné la solidarité du monde entier ; ouvrant la voie à différentes dimensions et aspects des activités révolutionnaires depuis des mois. La continuité de ce mouvement en Iran est le signe de tant d’années de colère accumulée sous des décennies de répression étouffante et d’exploitation qui ne font que s’aggraver. Cette situation désastreuse a été imposée à notre société par le régime islamique dès les premiers jours de sa prise de pouvoir. Ce mouvement fasciste a mis les mains sur le pouvoir il y a 44 ans en associant et en compromettant certains partis politiques réactionnaires, ainsi qu’avec l’approbation de gouvernements tyranniques occidentaux.
La tenue de tribunaux et de procès non officiels et inéquitables a conduit à des exécutions et à l’élimination physique des opposants. Imposer le hijab obligatoire et les inégalités sexuelles sous tous les aspects possibles et le sexisme systématique, désarmer les forces révolutionnaires, imposer la censure de masse dans les médias et la presse, fermer les assemblées et les conseils [chura] qui avient éclos que ce soir sur les lieux de travail et d’éducation, dans les campagnes et les villages parmi les comités révolutionnaires de quartier, tout ceci a constitué quelques unes des premières actions contre-révolutionnaires parfaitement organisées dont l’a République Islamique d’Iran est coupable. Comme le disent les parents en deuil des manifestants tués : « Nous n’oublions pas ni ne pardonnons ».
Nous nous souvenons toujours de l’invasion de la région de Tourkmen Sahra (nord-est de l’Iran, le long de la Mer Caspienne) par les troupes armées du Corps des gardiens de la révolution islamique (les Sepah Pasdaran) le 26 mars 1979. Comment pourrions-nous oublier l’attaque contre les assemblées et les soviets [chura] auto-organisés du Kurdistan par les forces militaires du gouvernement le 19 août 1979 ? Nous ne pardonnerons certainement pas la brutalité et la cruauté des comités islamiques dans les années 80 ; l’imposition sauvage de l’Islam au système éducatif et l’effusion de sang lors de la répression des manifestants le [20 juin 1981]. Aucun de ces crimes n’est pardonné. Des milliers de soldats – dont certains étaient des enfants – sont morts au cours des huit années de guerre inutile entre l’Irak et l’Iran, au profit du gouvernement, alors que la guerre aurait pu être arrêtée plus tôt. Un grand nombre d’activistes et de combattants de l’opposition ont été condamnés à la peine de mort à l’époque, sous l’ombre de la guerre. Ensuite, les meurtres en chaîne qui ont eu lieu dans les années 90 ont été organisés et organisés par les services secrets de la République Islamique d’Iran et ont conduit au meurtre d’un grand nombre d’intellectuels, de gens instruits et ouverts d’esprit parmi des personnalités politiques et des militants. La liste des brutalités de ce régime totalitaire et fondamentaliste est sans fin.
La répression sanglante des manifestations dans les dortoirs universitaires le 9 juillet 1991 et les nombreuses arrestations qui ont suivi, ainsi que la répression et les tortures les plus sévères des étudiants universitaires de gauche « en quête de liberté et d’égalité », également connus sous le nom de « DOB », le 4 décembre 2007, s’ajoutent à la longue liste des manifestations. actes criminels de la République Islamique d’Iran. De nombreuses autres actions brutales ont eu lieu pour contenir les grèves de la classe ouvrière en colère et de nombreuses voix d’autres couches de la société réclamant justice ont été réduites au silence par l’horreur et la terreur.
Il y eu les assassinats et les tortures des manifestants en 2009 et les actes criminels barbares dans la prison de Kahrizak la même année. De nombreuses autres cruautés et injustices se sont produites plus tard lors du soulèvement de décembre 2017, de juillet et août 2018, de novembre 2019, du 16 juillet 2020, de juillet 2021 ; et le gigantesque soulèvement en cours en 2022 a rendu le cas plus lourd pour ceux qui sont au pouvoir et ceux qui sont responsables. Cela a fait grandir massivement la colère révolutionnaire. Le jour de la justice n’est pas encore loin, celui où les procès auront lieu et où la vérité sera clarifiée. Nous sommes procureurs et nous nous tenons au milieu de cette lutte inéquitable pour nos droits.
Les forces militaires et de renseignement de la République Islamique d’Iran tuent les manifestants opposés et prétendent qu’ils se sont suicidés, qu’ils ont été tués par des émeutiers terroristes ou qu’ils ont eu une crise cardiaque ! Pour masquer leurs mensonges ils créent des fausses pistes en kidnappant les familles des combattants tués et les forcent à de faux aveux devant les caméras de la télévision nationale.
Dans ce pays, non seulement ils ont organisé et lancé des attaques en série au gaz toxique contre des enfants dans leurs écoles, mais ils ont également abattu des enfants avec des balles et des gaz lacrymogènes directement en plein visage. Les manifestants deviennent aveuglés ou meurent sous les balles de plombs et les coups de feu ; ils sont également violés et harcelés sexuellement en détention.
Les forces gouvernementales volent littéralement les cadavres des manifestants ! Ils attaquent les funérailles et autres cérémonies commémoratives avec des gaz lacrymogènes pour disperser les personnes en deuil. Ils brisent même les pierres tombales de nos martyrs.
Les forces anti-émeutes tirent directement sur les maisons des manifestants présumés et attaquent leurs maisons en grand nombre. Au cours des manifestations et des arrestations, il est arrivé à plusieurs reprises que l’nternet et même l’électricité dans les quartiers concernés aient été coupés. Le gouvernement de la République islamique utilise des enfants mineurs comme forces anti-émeutes. Ce régime fasciste a commis des massacres de masse de manifestants non armés dans les villes de Javanrood, Piranshahr, Bukan, Mahabad et bien d’autres, utilisant pour réprimer les manifestants des armes de guerre. Ces homicides involontaires ne font-ils pas bouillir le sang des humains ?
De nombreux travailleurs, enseignants, journalistes, étudiants universitaires, athlètes, militants écologistes ou encore des familles de manifestants tués ont été capturés, arrêtés et de nombreux manifestants ont été condamnés à mort, certains ont déjà été exécutés.
La destruction à grande échelle des habitats naturels, les dommages environnementaux, la pollution mortelle de l’air et de l’eau, ainsi que le racisme systématique, en particulier contre les réfugiés afghans, et la discrimination contre les religions autres que les musulmans Chiites, ainsi que de nombreuses autres injustices, sont devenus insupportables.
Les gouvernements réactionnaires et tyranniques ne peuvent pas empêcher notre victoire, même s’ils s’efforcent de nous la prendre. La victoire de notre révolution encouragera davantage de révolutions partout dans le monde. Aidez-nous en élevant la voix pour que tout le monde entende ! Aidez les révolutionnaires au cœur du champ de bataille ; car nous sommes aujourd’hui dans une phase importante de notre histoire. Nous luttons pour la liberté, le bien-être social de toutes les créatures vivantes et pour sauver notre nature et notre environnement sans exception. Pour nous, l’objectif d’avancer vers la liberté mondiale ne peut être atteint que si nous franchissons le premier pas ; c’est à dire renverser le régime islamique en Iran.
Élevez-vous vers la solidarité au-delà des frontières pour un monde sans domination ni exploitation.
پیام آزادگان انقلابی تهران به مناسبت سالگرد خیزش انقلابی ۱۴۰۱ خطاب به آزادیخواهان، تشکلها و احزاب مترقی در سراسر جهان
قتل مهسا امینی به دست نیروهای پلیس امنیت اخلاقی موسوم به گشت ارشاد، جرقهای بود برای عروج خیزش انقلابی علیه کلیت حکومتجمهوری اسلامی. خیزشی که با گستردگی و همبستگی جهانی بیسابقهای ماهها در اشکال مختلف تداوم پیدا کرد. خیزشهای پی در پیفوران خشم فروخوردهی ناشی از دههها تبعیض و استثمار روزافزون است که جمهوری اسلامی از اولین روزهای به قدرت رسیدنش بهجامعه تحمیل کرد. این جریان فاشیستی با سازشکاری و همکاری جریانات ارتجاعی در داخل کشور و البته با توافق دولتهای استبدادیدر جهان قدرت گرفت. برگزاری دادگاههای صحرایی، حذف فیزیکی و اعدام مخالفین حکومت، تحمیل حجاب اسلامی، تبعیض جنسی وجنسیتی در تمامی ابعادش، خلع سلاح انقلابیون، سانسور مطبوعات و رسانهها و انحلال شوراهای انقلابی در مراکز کار و آموزشی ومناطق روستایی و محلات شهری از اولین اقدامات ضدانقلابی جمهوری اسلامی بود. به قول خانوادههای دادخواه ما « نه میبخشیم و نهفراموش میکنیم. » ما حملهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ۶ فروردین ۱۳۵۸ به ترکمن صحرا و اعدام رهبران شوراهای انقلابیترکمن صحرا در بهمن همان سال را به خاطر داریم. ما حملهی نیروهای نظامی حکومت به سازماندهندگان انقلابی شوراهای کردستاندر ۲۸مرداد ۱۳۵۸ را فراموش نمیکنیم. ما توحش کمیتههای انقلاب اسلامی در دههی ۶۰، به اصطلاح انقلاب فرهنگی و اسلامی کردنوحشیانهی سیستم آموزشی و سرکوب خونین تظاهرات ۳۰خرداد ۱۳۶۰ را نمیبخشیم. هزاران نوجوان در جنگ با عراق گوشت دم توپشدند. بیش از ۱۶۰ نفر به جرم اعتقاد به دین بهائی تا سال ۱۳۶۲ کشته یا اعدام شدند. بسیاری از هواداران و اعضای سازمانهایاپوزیسیون در کشتار بیسابقهای در دههی ۶۰ اعدام شدند. قتلهای زنجیرهای در دههی ۷۰ که توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامیسازماندهی شد منجر به قتل برخی از روشنفکران مترقی و فعالین سیاسی شد. هرچه از جنایات این حکومت بنیادگرا و تمامیتخواهبگوییم، کم گفتهایم! سرکوب خونین کوی دانشگاه در ۱۸تیر ۱۳۷۸ و بازداشت گسترده و شکنجهی تا سرحد مرگ دانشجویان آزادیخواهو برابری طلب (داب) در ۱۳آذر ۱۳۸۶ را به یاد داریم. کشتار و شکنجهی معترضین در سال ۱۳۸۸ و جنایتهایی که نیروهای سرکوبگرحکومت در زندان کهریزک کردند و تمامی جنایاتی که در سرکوب اعتصابات کارگری و تجمعات اقشار مختلف جامعه و همچنین دراعتراضات دیماه ۱۳۹۶، تیر و مرداد ۱۳۹۷، آبان ۱۳۹۸، ۲۶تیر ۱۳۹۹، تیرماه ۱۴۰۰ و خیزش انقلابی ۱۴۰۱ تا به امروز ادامه پیدا کردهاست فقط پروندهی عاملین و آمرین این سرکوبها را سنگینتر و خشم انقلابی را بیشتر میکند. روزی که دادگاههای عادلانه برگزار وتمامی حقایق روشن شود دور نیست؛ ما دادخواهیم و برای احقاق حق پایمال شدهی جامعه به میدان آمدهایم. نیروهای امنیتی و نظامیجمهوری اسلامی معترضین را به قتل میرسانند و بعد میگویند که او خودکشی کرده یا توسط تروریستهای اغتشاشگر کشته شده و یاسکته قلبی کرده است! آنها در راستای این دروغگوییهایشان، خانوادههای کشتهشدگان را تهدید و بازداشت میکنند و از آنها اعترافاجباری ضبط میکنند. در این کشور نه تنها به مدارس کودکان و نوجوانان گاز اشکآور شلیک و مسمومشان میکنند، بلکه با گلولهی جنگیآنان را به قتل میرسانند. اینجا معترضین با گلولههای ساچمهای کور میشوند و در طول بازداشت بر اثر شکنجه کشته میشوند یا به آنانتجاوز جنسی میکنند. نیروهای امنیتی حکومت پیکر بیجان مبارزان را میدزدند! مراسم خاکسپاری یا چهلم مبارزان جانباخته را با شلیکگاز اشکآور، ضرب و شتم و بازداشت سرکوب میکنند و حتی سنگ قبر آنان را هم میشکنند. نیروهای ضدشورش و امنیتی از خیابان بهداخل خانهها تیراندازی میکنند و با تعداد زیاد به منازل شهروندان حمله میکنند. حکومت از کودکان و نوجوانان هم برای سرکوباعتراضات استفاده میکند. در زمان اعتراضات بارها اینترنت و برق محلات را قطع کردهاند. این فاشیستها با سلاح جنگی مردم جوانرود،پیرانشهر، بوکان، مهاباد، زاهدان و… را قتل عام کردند؛ آیا این جنایات خون هر انسان آزادیخواه را به جوش نمیآورد؟ بسیاری ازکارگران، معلمان، خبرنگاران، هنرمندان، دانشجویان، ورزشکاران، حامیان محیطزیست و خانوادههای دادخواه را بازداشت کردند و برایبرخی از مبارزان حکم اعدام صادر کردهاند و برخی را هم اعدام کردند. تخریب گستردهی محیطزیست، آلودگی هوای مداوم و کشنده،مهاجرستیزی سیستماتیک علیه مهاجرین افغانستان، تبعیض مذهبی و انواع و اقسام بیحقوقی برای شهروندان غیرقابل تحمل است. دولتها و جنبشهای ارتجاعی و استبدادی هراندازه به دنبال مصادره باشند اما حریف انقلاب رهاییبخش ما نخواهند شد. پیروزی انقلابما، نویدبخش انقلابهای پیدرپی در کشورهای دیگر خواهد شد. صدای ما را به گوش همگان برسانید! تا جایی که در توان دارید بهانقلابیون حاضر در میدان مبارزه کمک کنید، چراکه در یک مقطع سرنوشتساز تاریخی هستیم. ما برای آزادی، رفاه همگانی و نجاتمحیط زیست مبارزه میکنیم. برای ما دستیابی به هرکدام از این خواستهای جهانشمول در اولین قدم بدون سرنگونی انقلابی جمهوریاسلامی امکان پذیر نخواهد بود.
