IWA-AIT : Διεθνής δήλωση αλληλεγγύης με τους εργαζομένους την 1η Μαΐου
Μεταφράσαμε και αναδημοσιεύουμε στα ελληνικά την διεθνή δήλωση αλληλεγγύης της IWA-AIT (Διεθνής Ένωση των Εργαζομένων) προς τους εργαζομένους όλου του κόσμου, επ’ αφορμής της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Το πρωτότυπο κείμενο βρίσκεται σε αρκετές γλώσσες στο site της IWA-AIT.
Διεθνής δήλωση αλληλεγγύης με τους εργαζομένους την 1η Μαΐου
Από τη Γραμματεία του IWA δημοσιεύουμε αυτήν τη διεθνή δήλωση αλληλεγγύης προς τους εργαζόμενους του κόσμου την 1η Μαΐου στη μνήμη των Μαρτύρων του Σικάγου.
Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί την 135η επέτειο της εξέγερσης Haymarket στο Σικάγο (ΗΠΑ) το 1886, όπου οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές κατέστειλαν την γενική απεργία που κάλεσε το εργατικό κίνημα για την υπεράσπιση της 8ωρης εργάσιμης ημέρας.
Παρά το γεγονός ότι η κατασταλτική διαδικασία κατέληξε τελικά εναντίον οκτώ εργαζομένων, η καταστολή ήταν χωρίς καμία διάκριση, σε σημείο που οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές συνέλαβαν περισσότερους από τριάντα εργαζόμενους, με την κατηγορία ότι συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του Haymarket, στις οποίες, κατά τη διάρκεια της βάναυσης καταστολής μιας εργατικής συγκέντρωσης, ένας άγνωστος άντρας έριξε εκρηκτικό μηχανισμό στις τάξεις της αστυνομίας, σκοτώνοντας έναν μισθοφόρο.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1887, η καταστολή ολοκληρώθηκε, με τη δολοφονία πέντε εργατών και αναρχικών μαχητών από το κράτος των ΗΠΑ, οι οποίοι εκτελέστηκαν δι’ απαγχονισμού κι έγιναν γνωστοί διεθνώς ως “Μάρτυρες του Σικάγο”. Ήταν οι : Albert Parsons (δημοσιογράφος), George Engel (τυπογράφος) , Adolf Fisher (δημοσιογράφος), August Spies (δημοσιογράφος) και Louis Lingg (ξυλουργός). Δύο ακόμη καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη: ο Samuel Fielden (υφαντουργός) και ο Michael Schwab (τυπογράφος). Και ο Oscar Neebe (πωλητής) καταδικάστηκε σε δεκαπέντε χρόνια καταναγκαστικής εργασίας.
Εκείνα τα χρόνια οι εργατικές οργανώσεις επεκτείνονταν και οι ιδέες της προλεταριακής κοινωνικής επανάστασης διαδόθηκαν ευρέως. Μερικά χρόνια νωρίτερα, το 1866, ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Εργαζομένων προκειμένου να ανταποκριθεί στις χειραφετητικές φιλοδοξίες του διεθνούς εργατικού κινήματος. Οι φωνές που σίγησαν στο σχοινί της κρεμάλας, αντήχησαν σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας την Πρωτομαγιά μια εκδήλωση που τιμάται από το διεθνές εργατικό κίνημα.
Για άλλη μια φορά, η καταστολή και η δίωξη ήταν οι μόνες αντιδράσεις του κράτους για να σταματήσει η οργάνωση και η κινητοποίηση των εργαζομένων για την υπεράσπιση της οκτάωρης ημέρας και της γενικής απεργίας. Ωστόσο, και επειδή ήταν αδύνατο να καταστείλουν μια ολόκληρη τάξη για τις φιλοδοξίες και τους αγώνες της, οι καπιταλιστικές τάξεις έπρεπε να επιλέξουν έναν μικρό αριθμό εργαζομένων μαχητών για να καθοδηγήσουν ολόκληρη την εργατική τάξη με την τόλμη τους.
Η καταστολή στο Σικάγο έδειξε για άλλη μια φορά την αδικία του καπιταλισμού ενάντια στο εργατικό κίνημα, καθώς επίσης αποτέλεσε και ένα σαφές μάθημα για το τι μπορεί να αναμένεται από ταξικούς εχθρούς όπως το κράτος και το κεφάλαιο. Ωστόσο, αντιπροσώπευσε -και σήμερα αντιπροσωπεύει επίσης- ένα λάβαρο, το οποίο υψώνεται για την υπεράσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και τις χειραφετητικές φιλοδοξίες της εργατικής τάξης και των αναρχικών ιδεών.
Η δολοφονία των Μαρτύρων του Σικάγο το 1886 αποτύπωσε στη συνείδηση εκατομμυρίων εργατών την αδικία της καπιταλιστικής κοινωνίας και έκανε πολλές οργανώσεις να προσχωρήσουν στα ελευθεριακά ιδανικά, αλλά επίσης ορισμένοι φαίνεται πως ξέχασαν σκόπιμα τις ιδέες των οποίων οι “Μάρτυρες του Σικάγο” ήταν υποστηρικτές.
Η ιστορία κατέστησε σαφές ότι η οργάνωση των Εργατών πρέπει να παραμείνει εκτός των κομμάτων και των οργανώσεων που στοχεύουν στην κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας.
Ο επαναστατικός συνδικαλισμός, που αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει ένα μέρος του εργατικού κινήματος, απορρίπτει κάθε κοινοβουλευτική δραστηριότητα και κάθε συνεργασία με τις εξουσίες του Κράτους, επειδή κατανοεί ότι το δικαίωμα της ψήφου επιδιώκει μόνο να προσφέρει μια εξομοίωση του δικαιώματος στην αυτοκρατορία των ψεμάτων, της κοινωνικής αδικίας και της καπιταλιστικής λεηλασίας.
Ταυτόχρονα, ο επαναστατικός συνδικαλισμός δεν κρύβει πως αποτελεί υποστηρικτή της άμεσης δράσης, καθιστώντας ως κύρια μέσα πάλης την απεργία, το μποϊκοτάζ, το σαμποτάζ, κ.λπ. Η άμεση δράση βρίσκει τη βαθύτερη έκφρασή της στη γενική απεργία, η οποία πρέπει ταυτόχρονα να είναι, κατά την άποψη της επαναστατικής συνδικαλιστικής οργάνωσης, το προοίμιο της κοινωνικής επανάστασης.
Από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις στο Κάστρο Montjuïc στην Ισπανία και την καταναγκαστική εργασία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ρωσικής Σιβηρίας, μέχρι την αγχόνη και την ηλεκτρική καρέκλα στις ΗΠΑ, η καταστολή είναι το όργανο που το κράτος και ο καπιταλισμός έχουν χρησιμοποιήσει κάθε φορά για να καταστείλουν την εργατική τάξη, τη στιγμή που καταφέρνει να γίνει επικίνδυνη για τα προνόμια των καπιταλιστικών τάξεων.
Στο σήμερα, η εργατική τάξη πρέπει να καταβάλει ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια για να επιτύχει έναν επαρκή βαθμό οργάνωσης, ώστε να υπερασπιστεί και να κατακτήσει καλύτερες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες μέσω της ταξικής πάλης και του διεθνισμού. Για αυτόν τον λόγο, είναι πιο απαραίτητο από ποτέ να συνειδητοποιηθούμε, να οργανωθούμε και να πολεμήσουμε σύμφωνα με τις αρχές του επαναστατικού συνδικαλισμού και της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων.
Ζήτω η Πρωτομαγιά! Ζήτω η IWA-AIT!