publié par cntaitlille, le dimanche 15 juin 2008

De loyauteit is vaak het argument dat door de dominanten en de onderdrukkers uit alle hoeken wordt uitgesproken om de personen te controleren. Hoewel de loyauteit in eerste intentie op een edel en verheffend begrip kan lijken, zoals een synoniem van eer ; zij is slechts een gevoel of een berekening bestemd om zich van de„goede“ werking van personen in een organisatie te verzekeren (vb : de ondernemingen).

De loyauteit is vaak het voorwendsel dat door de hiërarchie wordt aangevoerd, wanneer de individuele houdingen niet meer met zijn logica van heerschappij overeenstemmen. Zinnen zoals „een werkgever moet op de eerlijkheid van zijn personeel kunnen rekenen“ komen voort uit een retorica dat tot doel heeft de persoon te laten toegeven dat zijn belangen door een externe objektief bepaald is waarnaar hij zich moet schikken.

Het kader en de criteria van deze loyauteit worden dus, niet door de verlangens en de behoeften van de persoon, maar door de kapitalistische logica van de onderneming of de organisatie gegeven. De vrijheid, de meningen, de vrije tijd van elke persoon wordt dus als „onloyaal“ door het systeem geduid.

Een ziekteverlof kan, bijvoorbeeld, als een gebrek aan loyauteit beschouwd worden, want de vrije tijd is geen tijd voor de onderneming. Immers is laatstgenoemde van mening dat de tijd die elke persoon bezit zijn tijd is en dat een ziekteverlof tijd is dat ontstolen is.

Daarentegen zullen de begrippen lijden en onderwerping gevaloriseerd worden : blijven om overuren te doen, op zijn vrije tijd nemen om te werk voor de onderneming, beschikbaar blijven , weten dat de onderneming u kan oproepen wanneer zij op om het even welke moment wil wanneer zij eraan behoefte (het is wat zij cynisch„de solidariteit“ noemen) heeft, of doodeenvoudig haar „bek“ sluiten en een goed schaap blijven…

Dit lijden wordt dank zij de „newspeak“van het management aanvaard. Een persoon die zijn leven verliest om het te winnen door overuren te doen zonder recuperatie bijvoorbeeld, zal als „een model“ voor de anderen getoond worden. Hij zal dus als iemand van “loyauteit”jegens het overheersende systeem gezien worden.

Terwijl deze die zijn vrijheid verdedigt of die, doodeenvoudig, „kraakt“ wegens het gekmakend systeem dat het kapitalisme creëert zal gezien worden zoals een „paria“, „niksnut“, een „zwakkeling“ en geminacht worden, genegereerd en vernietigd…

Sommige noemen dat het professionele pesterij, alsof het pesten iets „abnormaals“ in het kapitalisme was, dat sommige zouden willen „socialer“zien . Het kapitalisme, om te bestaan, moet vernietigen, de personen pesten, verdelen om ze weker en gedwee te maken aan zijn mortificatie logica. Dat is intrinsiek aan de machine van het kapitaal. Wij zijn slechts een pion, een nummer voor het systeem . De dominanten zijn aan het stuur van de machine, de gedomineerden worden verdronken in de geestdodend en anti-solidaire mechanisme van dit systeem.

Maar dat is geen fataliteit, want wij kunnen deze loyauteit weigeren. Door de solidariteit tussen gedomineerden te herontdekken, door nieuwe vormen van strijden uit te vinden, door ruimtes van discussie en beraad te creëren, kunnen wij onze vrijheid en onze broederschap terugvinden…

Leven de anarchie ! Mr Pion
CNT-AIT de Lille et du Hainaut-Flandres – regio Lille Hainaut Vlaanderen